| Sadržaj | Prethodni dokument | Sledeći dokument |
|
Defile 12. slavonske brigade na Ravnoj Gori povodom proslave Prvog maja Prvi
maj 1943. proslavljen je svečano i takmičarski više nego ikada ranije. Na
prostranoj livadi grebena Ravne Gore, organizovana su sportska natjecanja u
lakoj atletici i fudbalu. Uoči 1. maja na svim visovima Papuka, Psunja,
Bilo-gore i Dilja, zapaljene su ogromne vatre koje su upozoravale na veliki
praznik naroda koji se bori za oslobođenje i za socijalnu pravdu. Nekoliko dana
ranije u svim bataljonima i četama Brigade izdate su zidne i džepne novine,
kao i predavanja o značaju 1. maja.457 Takmičili
su se borci i starješine 12. slavonske brigade: skok uvis i u dalj. Pobjednik
je bio komandant 12. slavonske brigade, Josip Antolović Hrvat a u bacanju
kamena s ramena i trčanju na 100 metara pobijedili su komandant 4. bataljona
Stjepan Brkljačić458 i zamjenik političkog komesara 1. bataljona
Marko Nikolić. Borci su se takmičili u natezanju užeta, trčanju u vrećama
(džaku), a posebno nagradno takmičenje bilo je u penjanju uz stablo sa kojeg
su prethodno skinute grane i kora. U
kulturno-umjetničkom programu učestvovali su pjevački horovi, dramske sekcije
sa svojim programima i recitatorima. Zatim mješoviti muzički program sa
pjevanjem. Najviše su recitovane pjesme: Gorana Kovačića, Vladimira Nazora i
Branka Ćopića, a 4. bataljon se predstavio sa kazališnim komadom »Partizani
dolaze«. U proslavi je učestvovala 12. slavonska brigada i po jedna četa 16,
17. i 18. slavonske brigade. Pored boraca, na proslavi je učestvovao veliki
broj omladine i naroda. Na političkom zboru govorio je politički komesar 12.
slavonske brigade Cedo Grbić, i sekretar Brigadnog komiteta Pero Car. Zatim, šef
Agitpropa brigade Feđa Milić, politički komesar 1. bataljona Andrija Jurišić
i komandir
3. čete 3. bataljona Milivoj Babac Obilić.[1]
Poslije svečanog defilea, nastalo je narodno veselje. Proslava 1. maja 1943. na
Ravnoj Gori ostala je zapamćena kako u boraca, tako i u narodu kao velika svečanost
koja se dugo pamtila. U
12. slavonsku brigadu na mjesto 4. bataljona, koji je kao jezgro otišao za
formiranje 21. slavonske brigade, došao je bataljon iz Moslavačkog
partizanskog odreda na čelu sa komandantom bataljona Stjepanom Brkljačićem.470 [1]
u NOVJ od 1941. Bio je borac, desetar, komandir voda, komandir čete,
zamjenik komandanta bataljona, komandant bataljona i komandant Osječke
brigade. Poginuo je u novembru 1944. u Piškorevcima kod Đakova.
|